Altun Yaruk III. Kitap (= 5. Bolum): Suvarnaprabhasasutra

Цитата:

Altun Yaruk

Altun Yaruk, ("التون altun" "altın."[1] ve "يرقلق yarukluk" "nur, ışık, aydınlık; rahatlık."[2] anlamındadır.) (Türkçe: Altın lşık) isimli, Beşbalık'lı Uygur bilgini Singku Seli Tutung[3][4] tarafından, 10. yüzyılın birinci yarısında Çince'den Uygurca'ya çevrilmiş olan bir eserdir.

Altun Yaruk, içinde "Şehzade ile Aç Pars Hikâyesi" gibi catikler ile yer yer lirik bir eda taşıyan ve ağıtları andıran şiirleri içerir. Catik (Hintçe: jātaka Sanskritçe: जातक) içinde açlıktan ölmek üzere olan bir parsı kurtarmak isteyen, özverili şehzade anlatılır. Parsın ölmemesi için şehzade kendisini ona yem eder. Catiğin sonunda Buda, şehzadenin, kendisi olduğunu söyler. Bu hikâye de çok canlı ve akıcı bir biçeme sahiptir. Şehzadenin ölümü üzerine söylenen şiirlerde ise tam bir ağıt havası vardır.

Birkaç benzeri bulunan ve oldukça oylumlu (Radloff ve S.E. Malov baskısı 707 sayfa) olan Altun Yaruk, burkancılığın (budizmin) esaslarını, felsefesini ve Buda'nın yaşamını anlatan bir eserdir. 1990 yılında, aslen Doğu Türkistan'lı olan Kahar Balad adlı Uygur araştırmacısı, "Şıngqo Şäli Tutung" ve çevirileri üzerinde çalışmalar yapmıştır. Altun Yaruk'un Uygurca ve Çince'ye yapılan çevirileri dışında Tibetçe ve Moğolca (Aлтaн Герел, Altan Gerel) gibi çevirileri de bulunur.

Поделитесь записью в соцсетях с помощью кнопок: